Handel polskimi końmi, które transportuje się do Włoch i Francji drogą lądową, a w miejscu przeznaczenia zarzyna na mięso, rozwinął się bez wiedzy ogółu społeczeństwa. Proceder ten jest uprawiany przez firmy handlujące końmi w imieniu społeczeństwa, lecz bez jego zgody. Ten handel powoduje ogromne cierpienie zwierząt, a działa i rozwija się jedynie dzięki ignorowaniu obowiązującej legislacji i przepisów kontroli weterynaryjnej. Pomimo swojego nielegalnego i niemoralnego charakteru proceder ów odbywa się z pełnym przyzwoleniem polskich władz.

Upodobanie Włochów do końskiego i źrebięcego mięsa leży u źródeł handlu ciałami żywych koni i mrożonym mięsem na globalną skalę. Mrożone mięso jest importowane do Włoch m.in. z Argentyny, Stanów Zjednoczonych i Australii. Żywe zwierzęta eksportuje się z Europy Wschodniej i Zachodniej w celu zaspokojenia popytu na "świeże" mięso.

Każdego roku, z Europy Środkowej i Wschodniej eksportuje się na rzeź do Włoch, Francji i Belgii kilkadziesiąt tysięcy koni. Mamy tu do czynienia z jednym z najbardziej okrutnych i najmniej uregulowanych aspektów europejskiego handlu zwierzętami.

Polska jest największym eksporterem koni na rzeź w Europie. W 2001 r. wyeksportowaliśmy 40 tysięcy zwierząt, z których 80 procent trafiło do Włoch, a 20 procent do Francji i Belgii.

Dziesięć lat temu, w Polsce żyło milion koni, obecnie liczba ta uległa zmniejszeniu do 500 tysięcy. Mimo to eksport trwa (1). Większość zwierząt pochodzi od drobnych rolników, którzy sprzedają je pośrednikom. Ci dostarczają je do punktów skupu zorganizowanych przez główne firmy transportowe.

Najbardziej cenione są piękne i silne polskie konie zimnokrwiste. Zwierzęta te można łatwo rozpoznać po charakterystycznych cechach: rozbudowanej klatce piersiowej, kasztanowym umaszczeniu oraz płowej grzywie i ogonie.